ستایش

مَلِکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی                 نروم جز به همان ره که توام راه نمایی

الهی

به نام خداوند جان و خرد                                     کزین برتر اندیشه بر نگذرد

خداوند نام و خداوند جای                                    خداوند روزی ده رهنمای

                                            ****************

خدایا، به شناخت تو زندگانیم و به نصرت تو شادانیم، به کرامت تو نازانیم، به عزّ تو عزیزانیم!

خدایا، نه شناخت تو را توان، نه ثنای تو را زبان، نه دریای جلال و کبریای تو را گران، پس تو را مدح و ثنا چون توان؟

                                            ***************

سپاس باد یزدانِ دانا و توانا را که آفریدگارِ جهان است و داننده ی آشکار و نهان است و راننده ی چرخ و زمان است و دارنده ی جانوران است و آورنده ی بهار و خزان است و درود بر محمد مصطفی ( صَلّی الله وَ آلِهِ وَ سَلّم ) که خاتِمِ پیغامبران است و آفرین بر اَصحاب اوی و اهل بیت.

و گزیدگان اوی که خلق را به راستی پند دادند و به یزیدان راه نمودند و طریق مُبطِلان بر نوشتند و بساط حق بگستردند.

اسلام و انقلاب اسلامی

علم دین، بامِ گلشن جان است                     نردبان، عقل و حسّ انسان است

                                            زیبا زیستن

اسلام، دینی جهانی است و پیامبر آن (ص)، پیام آور رحمت و سعادت  برای جهانیان است. سخنان سرشار از حکمت بزرگوار اسلام ( ص )، مرز مکانی و رنگ روزگار ویژه ای ندارد. طنین دلنشین کلام او، فراتر از جغرافیای فرهنگی تاریخ بشری است و جان های پاک، پیوسته مشتاق شنیدن آن هستند.

پیام پیامبر (ص)، گنجینه و آبشخوری است که انسانیت، همواره برای تازگی و شکوفایی و شکوهمندی خود، بدان نیازمند است.

در این درس، بخشی از سفارش پیغامبر اعظم ( ص ) به « ابوذر» را می خوانیم:

ای ابوذر، خداوند متعال به سیمای ظاهر و دارایی ها و گفته هایتان نمی نگرد، بلکه به دل ها و کردارتان می نگرد.

ای ابوذر، پنج چیز را پیش از پنج چیز غنیمت شمار:

جوانی ات را پیش از فرا رسیدن پیری، تندرستی ات را پیش از بیماری، بی نیازی ات را پیش از نیازمندی، آسایش ات را پیش از گرفتاری و زندگی ات را پیش از مرگ.

ای ابوذر، اگر درباره ی چیزی که به آن علم نداری، از تو پرسیده شود، بگو نمی دانم تا از پیامدهای ناگوار آن در امان بمانی.

ای ابوذر، سخنان بیهوده مگوی و به اندازه های نیاز، سخن بگوی. گشاده روی و خندان باش که خدای، تعالی گشاده روی و آسان گیر را دوست دارد.

ای ابوذر، هم نشین نیک بهتر از تنهایی است و تنهایی بهتر از هم نشین بد است.

هر که حاجت مسلمانی روا کند، هم چنان باشد که همه ی عمر را خدمت کرده باش. برادر خویش را نصرت کن اگر ظالم بود یا مظلوم، بازداشتن وی از ظلم، نصرت وی بود.

مثل مومنان، جمله، چون یک تن است چون یک اندام را رنجی رسد، همه ی اندام ها آگاهی یابند و رنجور شوند.

ای ابوذر، مبادا با برادر مسلمانت قهر کنی، زیرا کردار شایسته در هنگام قهر، به درگاه پروردگار پذیرفته نمی شود.

مؤمن برای رهایی از گناه و نافرمانی، بیش تر از گنجشک در قفس، تلاش می کند.

دانش های زبانی و ادبی  

نکته ی اول:

در سال های گذشته، با « جمله» آشنا شدید و دانستید که جمله چهار نوع است: خبری، پرسشی، عاطفی و امری.

هم چنین گفتیم که جمله از « نهاد» و « گزاره» تشکیل می شود.

اکنون به جمله های زیر توجه کنید:

- اسلام، دینی جهانی است.

    نهاد            فعل

- خدای، تعالی،گشاده روی را دوست دارد.

      نهاد                               فعل

همان گونه که خواندیم گزاره از اجزایی تشکیل می شود که « فعل» جزء اصلی آن است. آیا بقیه ی اجزای گزاره را به یاد دارید؟در جمله های بالا چه اجزایی از گزاره آمده است؟

نکته ی دوم:

پیش از این تفاوت « زبان » و « ادبیات » آشنا شدیم و دانستیم که هرگاه بخواهیم منظور خود را زیباتر و دل نشین بیان کنیم؛ از ادبیات بهره می گیریم. به همین دلیل است که ادبیات را زبان هنری یا زبان برتر می نامند. در متن ادبی از تشبیه، تشخیص، کنایه، تلمیح، مراعات نظیر، امثال و حکم، تضمین و... استفاده می کنیم تا سخن را زیبا و آراسته تر کنیم.

خودارزیابی و نوشتن در ادامه مطالب. لطفا کلیک کنید.